Wydawca treści Wydawca treści

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.

Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko  nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.

O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni  w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
 

Pozyskane drewno pochodzi z:

  •  cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
  • cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
  • cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.

 

Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

ŻABIE ŚPIEWY

ŻABIE ŚPIEWY

Wiosną gdy temperatura powietrza stopniowo rośnie , a woda w mniejszych zbiornikach ogrzewa się, płazy zaczynają gody. Przepiękny śpiew godowy żab- rechot, roznosi się po lesie i łąkach.  Pierwsze do godów przystępują żaby moczarowe. Są to wyjątkowe żaby, gdyż podczas godów barwa samców zmienia się na niebieską, a ich rechot przypomina odgłos bulgoczącej wody. Gatunek ten jest wrażliwy na zanieczyszczenia i dlatego stanowi wskaźnik czystości wody i środowiska. Zaraz po żabach moczarowych swoje gody zaczynają ich więksi kuzyni -  ropuchy.  Najbardziej znana jest ropucha szara. Możemy ją spotkać niemal wszędzie, od lasów po pola i łąki. Prowadzi lądowy tryb życia a do wody wchodzi tylko podczas godów. Jej rechot przypomina delikatne pohukiwanie. Ropuchy rzadko skaczą, przeważnie chodzą, a w chwili zagrożenia nieruchomieją. Na ciele ropuchy znajduje się wiele gruczołów z których podczas zagrożenia wydziela się substancja zwana bufoteniną. Ma ona właściwości psychoaktywne. Kto wie? Może stąd powstały bajki o żabie która po pocałunku zamienia się w księcia.

Wszystkie żaby po zimowej hibernacji łączą się w miłosny uścisk czyli ampleksus. Samiec wskakuję na samicę a ta go nosi na grzbiecie aż złoży jaja- skrzek. Takie zjawisko może trwać nawet kilka godzin, ale jest konieczne do zapłodnienia u żab. Zdarza się tak, że samica dźwiga dwa samce albo, że samotna samica próbuje odbić partnera innej samicy. Gody mogą trwać do czerwca a tuż po nich żaby opuszczają zbiorniki wodne i przenoszą się na suchy ląd.

Żaby to bardzo pożyteczne stworzenia. Żywią się wszelkimi owadami, pająkami i ślimakami. Zjadają nawet stonki ziemniaczane i osy. Wszystkie płazy w Polsce podlegają ochronie. Prosimy o szczególną ostrożność wszystkich kierowców zwłaszcza gdy przejeżdżają obok zbiorników wodnych aby uważali na żaby przemieszczające się podczas godów. Musimy dbać o nasze płazy bo gdyby nie one to wiosenne spacery nie brzmiały by tak samo.