Wydawca treści
Użytkowanie lasu
Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin i wiele innych. Leśnicy umożliwiają społeczeństwu korzystanie z darów lasu, ale w sposób zapewniający mu trwałość.
Rozmiar pozyskania drewna określony jest w planie urządzenia lasu, który sporządzany jest dla każdego nadleśnictwa na 10 lat. Zapewnia on pozyskiwanie drewna w granicach nie tylko nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, lecz także systematycznie zwiększających zapas drewna pozostającego w lasach, tzw. zapas na pniu. Krótko mówiąc, leśnicy prowadzą w lasach gospodarkę w sposób zapewniający ich trwałość i możliwość biologicznego odtwarzania.
O wielkości pozyskania drewna decyduje tzw. etat cięć określony w każdym planie urządzenia lasu. Jest to ilość drewna możliwa do wycięcia w określonych drzewostanach na określonej powierzchni w okresie 10 lat, które obejmuje plan. Dzięki temu, że etat jest niższy niż przyrost drewna w tym samym okresie, następuje stały wzrost zapasu „drewna na pniu" (w Polsce pozyskuje się ok. 55 proc. przyrostu). Ocenia się, że zasobność polskich lasów wynosi obecnie ponad 2,049 mld m sześć. drewna.
Pozyskane drewno pochodzi z:
- cięć rębnych – usuwania z lasu drzewostanów „dojrzałych"; ich podstawowym celem jest przebudowa i odtworzenie drzewostanów;
- cięć pielęgnacyjnych (czyszczeń i trzebieży) – usuwania z lasu części drzew uznanych za niepożądane i szkodliwe dla pozostałych drzew i wartościowych elementów drzewostanu;
- cięć niezaplanowanych – są one konsekwencją wystąpienia klęsk żywiołowych w lasach.
Przeczytaj więcej na www.lasy.gov.pl.
Materiały do pobrania
Najnowsze aktualności
NIEBIESKO-FIOLETOWE "DYWANY" W LESIE
NIEBIESKO-FIOLETOWE "DYWANY" W LESIE
W związku z zaistniałą sytuacją spowodowaną przez wirusa panującego w Polsce, kiedy zgodnie z zaleceniami sanitarnymi mamy unikać kontaktu z drugą osobą zachęcamy aby wybrać się do lasu.
Mimo, że w lesie nie jest zielono to i tak warto się do niego wybrać aby posłuchać śpiewu ptaków, które rozpoczynają gody oraz podziwiać budzącą się do życia przyrodę. Właśnie teraz las pokryty jest niebiesko-fioletowymi kwiatami tworzącymi „dywan” w lesie. Przylaszczka pospolita to pierwszy kwitnący kwiat pojawiający się przed rozwojem liści drzew i krzewów, czyli tak zwany geofit. Inne leśne geofity występujące na Mazurach to zawilec gajowy, szczawik zajęczy, ziarnopłon wiosenny.
Przylaszczka pospolita Hepatica nobilis dawniej nazywana była wątrobowym zielem ze względu na kształt liści oraz ich kolor od spodniej strony( bordowo-czerwony). Niewielkie kwiaty zwykle są koloru niebiesko-fioletowego. Coraz częściej widywane są w kolorze różu. Jednak trzeba mieć bardzo dużo szczęścia aby znaleźć przylaszczkę w kolorze białym. W Nadleśnictwo Mragowo udało się na taką natrafić.
Przylaszczka pospolita występuje w całej Polsce, preferując żyzne siedliska, lasy liściaste i mieszane. Dawniej przylaszczka miała zastosowanie w medycynie ludowej. Zbierano młode liście bez łodyg i przygotowywano z nich napar stosowany w leczeniu nieżytów dróg oddechowych, dolegliwościach wątroby i pęcherzyka żółciowego. W dzisiejszych czasach, po wnikliwych badaniach uznano przylaszczkę za roślinę trującą.
Przylaszczka do 2014 roku była objęta ochroną gatunkową, gdyż jako pierwszy kwitnący kwiat była zrywana i wykopywana z chęci posiadania jej we własnym ogródku. Niestety jej kwiaty są bardzo delikatne i zrywając je na spacerze nie mamy pewności, że doniesiemy je do domu. Dlatego pamiętajmy, że widokiem tych pięknych kwiatów lepiej oko nacieszyć podczas spaceru.
Miłego wypoczynku w lesie
