Wydawca treści
Ochrona lasu
fot. Andrzej Sroczyński
fot. Wojciech Perkowski
Ochrona lasu ma na celu przeciwdziałanie rozwojowi szkodliwych owadów i grzybów. W tym celu leśnicy usuwają z lasu drzewa zasiedlone przez szkodniki (posusz czynny), złomy (drzewa, których pień został złamany przez wiatr lub inny czynnik), wywroty (drzewa, których system korzeniowy został naderwany lub całkowicie wywrócone). Aby zapobiec namnażaniu się szkodliwych owadów wykładają różnego rodzaju pułapki. Mogą być to drzewa, które po zasiedleniu zostaną usunięte z lasu lub pułapki feromonowe, w których owady wabione zapachem wchodzą do specjalnych pojemniczków. W ramach walki biologicznej ze szkodnikami owadzimi niezwykle skuteczną metodą jest ochrona pożytecznych ssaków owadożernych (ryjówki, jeże), płazów, gadów, ptaków i pożytecznych owadów. Skutecznie, zwłaszcza w drzewostanach sosnowych, przeciwdziała nadmiernemu rozwojowi owadów zasiedlenie i ochrona mrowisk mrówki ćmawej.
Na ubogich siedliskach borów sosnowych zastosowano ogniskowo – kompleksową metodę ochrony lasu. Polega ona na założeniu miejsc różnorodności biologicznej (remiz).
Przeciwdziałania chorobom grzybowym polegają przede wszystkim na biologicznym zabezpieczeniu pniaków po ściętym drzewie, zwalczaniu chemicznym i mechanicznym oraz na stosowaniu odpowiednich technik hodowlanych.
Szkody od zwierzyny występują w uprawach w postaci zgryzania (sarna, jeleń, łoś zjadają pączek szczytowy młodego drzewka), a w młodnikach w postaci spałowania (zwierzę podcina siekaczami korę i zrywa ją szarpnięciem głowy). W celu uniknięciu tych szkód wykłada się drzewa zgryzowe.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Pomniki przyrody
Pomniki przyrody
Głaz granitognejs z granatami w leśnictwie Boże w Słowiczym Jarze
Dąb w Rybnie, fot. archiwum
Magnolia w Jedrychowie, fot. archiwum
Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2021 r. na gruntach w zarządzie LP było 11 711 pomników przyrody, z czego 9 tys. stanowiły pojedyncze drzewa, a 1426 grupy drzew.
Na terenie naszego nadleśnictwa występuje następujące pomniki przyrody:
- Trzy cisy w Leśnictwie Surmówka Nr 50 – 1952 r.
- Głaz – granit szary w Leśnictwie Grzybowo Nr 285 – 1961 r.
- Głaz – granitognejs z granatami w Leśnictwie Boże Nr 286 – 1961 r.
- Dąb w Leśnictwo Reszel Nr 410 – 1961 r.
- Sześć dębów w Leśnictwie Reszel Nr 411 – 1984 r.
- Dąb w Leśnictwie Dębowo Nr 488 – 1984 r.
- Dąb w Leśnictwie Reszel Nr 502 – 1988 r.
- Modrzew europejski w Leśnictwie Surmówka Nr 590 – 1992 r.
- Grupa 4 modrzewi europejskich w Leśnictwie Surmówka Nr 589 – 1992 r.
- Głaz – granit różowy w Leśnictwie Grzybowo Nr 957 – 2001 r.
- Dziesięć dębów w Leśnictwie Święta Lipka Nr 396 – 1992 r.
- Dąb szypułkowy w Leśnictwie Święta Lipka Nr 511 – 1989 r.
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Mrągowo poza Lasami Państwowymi znajduje się jeszcze kilkanaście pomników przyrody:
- magnolia drzewiasta w Jędrychowie Nr 252 – 1959 r.
- dwa głazy „Bliźnięta" - granity szaroróżowe w Muntowie Nr 284 – 1961 r.
- głaz - różowy granit rapakiri w Łężanach Nr 292 – 1963 r.
- dąb w pobliżu Kruz Nr 377 – 1893 r.
- lipa w Mrągowie Nr 380 – 1984 r.
- dziesięć dębów w Świętej Lipce Nr 396 – 1984 r.
- dąb w pobliżu Kozaka Wielkiego Nr 512 – 1989 r.
- cztery dęby w Sorkwitach Nr 587 – 1992 r.
- dąb w Sorkwitach Nr 588 – 1992 r.
- dąb w Rozogach Nr 591 – 1992 r.
- trzy dęby w Sorkwitach Nr 592 – 1992 r.
- miłorząb dwuklapowy w Sorkwitach Nr 593 – 1992 r.
- lipa w Jełmuniu Nr 595 – 1992 r.
- dąb w Rybnie Nr 596 – 1992 r.
- trzy dęby w Rybnie Nr 597 – 1992 r.
- lipa w Kozłowie Nr 598 – 1992 r.
- głaz przy drodze Janiszewo – Choszczewo Nr 601 – 1992 r.
- osiem dębów w Świętej Lipce Nr 610 – 1992 r.