Wydawca treści
Obszary Chronionego Krajobrazu
Obszary chronionego krajobrazu to tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych.
W zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Mrągowo znajduje się 5 obszarów chronionego krajobraz.
Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Rzeki Guber o powierzchni 14 363,8 ha, położony na terenie powiatów Bartoszyce, Kętrzyn, Giżycko i Olsztyn, w gminach Sępopol, miasto Sępopol, Korsze, Barciany, Bisztynek, Kętrzyn, miasto Kętrzyn, Reszel, Ryn i Kolno.
Obszaru Chronionego Krajobrazu Doliny Symsarny o powierzchni 19 329,8 ha, położony na terenie powiatów Lidzbark Warmiński i Olsztyn, w gminach Lidzbark Warmiński, Kiwity, Kolno, Jeziorany, miasto Jeziorany i Biskupiec.
Obszar Chronionego Krajobrazu Jezior Legińsko-Mrągowskich o powierzchni 20 615,9 ha, położony na terenie powiatów Kętrzyn, Mrągowo i Olsztyn, w gminach Reszel, Mrągowo, miasto Mrągowo, Sorkwity, Kolno i Biskupiec.
Obszaru Chronionego Krajobrazu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich o powierzchni 85 527,0 ha, położony na terenie powiatów Węgorzewo, Giżycko, Mrągowo i Pisz, w gminach Węgorzewo, miasto Węgorzewo, Giżycko, miasto Giżycko, Ryn i miasto Ryn.
Obszary Chronionego Krajobrazu Otuliny Mazurskiego Parku Krajobrazowego - Zachód o powierzchni 7 381,0 ha, położony na terenie powiatu Mrągowo, w gminach Mrągowo, Mikołajki i Piecki.
Najnowsze aktualności
Niecodzienne twory mrągowskiej przyrody
Niecodzienne twory mrągowskiej przyrody
Fot. Wiesława Pręcikowska
Fot. Piotr Kulas
Fot. Piotr Kulas
Ostatnie doniesienia z terenu zaciekawiły nawet najstarszych leśników.
Otóż pierwszą ciekawostką jest niewiarygodnych rozmiarów kopiec mrówek. Został znaleziony na terenie leśnictwa Surmówka przez leśniczego Wojciecha Perkowskiego oraz inżyniera nadzoru Piotra Kulasa. Leśne mrówki rude budują część nadziemną swoich domów z igliwia i martwych liści. Służy ona wygrzewaniu larw w kokonach, ponieważ wystawienie kopca na działanie promieni słonecznych zapewnia odpowiednią temperaturę. Kopiec otoczony jest ziemią wyniesioną przez mrówki z tworzonych komór i korytarzy podziemnych. Część podziemna służy do gromadzenia jedzenia oraz do zimowania owadów. Jest ona często o wiele większa od kopca. Jeśli tak to proszę sobie wyobrazić jak wielki teren pod ziemią zajmują surmówkowe mrówki!
Druga ciekawostka to lejkówka szarawa znaleziona na terenie szkółki leśnej w Świętej Lipce. Co w niej niezwykłego? Otóż na głównym okazie grzyba wyrósł drugi! Pani Wiesława Pręcikowska, leśniczy szkółkarz, śmieje się: teren szkółki jest tak mały, że grzyby rosną tu piętrowo. Sezon grzybowy już za nami, ale taki okaz wywoła przyśpieszone bicie serca nie tylko u grzybiarzy. Takie cuda tylko w Świętej Lipce.
