LKP "Lasy Mazurskie" LKP "Lasy Mazurskie"

LKP "Lasy Mazurskie"

LKP Lasy Mazurskie jest największym tego typu obiektem w Polsce. Zajmuje powierzchnię 118 216 ha.

Leśne Kompleksy Promocyjne służą popularyzacji w społeczeństwie wiedzy o gospodarce i przyrodzie leśnej oraz wdrażaniu w lasach gospodarki prowadzonej na podstawach ekologicznych. Są to obszary o szczególnym znaczeniu naukowym i badawczym. Na ich obszarze prowadzone są interdyscyplinarne badania. Wyniki tych badań pozwalają na doskonalenie metod gospodarowania w lesie i określenie granic ingerencji gospodarczej w leśną przyrodę. Tu prowadzi się wzorcową gospodarkę zgodnie z zasadami trwałości użytkowania lasów i zachowania ich wartości przyrodniczych, tu szkoli się leśników.  


Dzięki promocji leśnictwa i udostępnieniu obszarów administrowanych przez Lasy Państwowe, wszyscy chętni mogą zapoznać się z zasadami ekologicznej gospodarki leśnej, korzystać z bezpośredniego kontaktu z przyrodą bez większych ograniczeń wstępu do lasu i poruszania się po nim. Lasy LKP są coraz lepiej przystosowywane do pełnienia funkcji turystycznych i edukacyjnych. Pierwszy Leśny Kompleks Promocyjny (LKP) powstał w 1994 r. Powołany zarządzeniem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 października 2002 r. Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Mazurskie" jest trzynastym z kolei. Utworzony na terenie dwóch regionalnych dyrekcji Lasów Państwowych (RDLP) jest obszarem funkcjonalnym o znaczeniu edukacyjnym i społecznym, o szczególnym, jednolitym programie gospodarczo-ochronnym.  Dużą rolę w procesie podejmowania decyzji mają powołane jako organy opiniodawcze i doradcze dyrektorów regionalnych dyrekcji – Rady Naukowo-Społeczne LKP.


 

LKP Lasy Mazurskie jest największym tego typu obiektem w Polsce. Zajmuje powierzchnię 118 216 ha.
 Rozciąga się od Mrągowa na północy, Orzysza i Białej Piskiej na wschodzie, Kolna i Myszyńca na południu, do Szczytna i Biskupca na zachodzie (ww miejscowości oprócz Mrągowa znajdują się tuż poza granicami LKP). W całości leży w województwie warmińsko-mazurskim. W jego skład wchodzą lasy należące do nadleśnictw: Pisz i Maskulińskie z RDLP Białystok oraz Spychowo, Strzałowo i Mrągowo (Obręb Mrągowo) z RDLP Olsztyn, a także grunty Stacji Badawczej Rolnictwa i Hodowli Zachowawczej Zwierząt PAN w Popielnie. Ta część Mazur położona jest w II Krainie Przyrodniczoleśnej – Mazursko-Podlaskiej.

 


Lwią część obszaru LKP stanowią zwarte drzewostany Puszczy Piskiej (pozostałości dawnej Puszczy Jańsborskiej). Jest to piękny i krajobrazowo bardzo urozmaicony teren. Na północy spotykamy wiele dużych jezior, w tym największe w Polsce jezioro Śniardwy oraz Jezioro Nidzkie w całości uznane za rezerwat krajobrazowy. W południowej części nie ma jezior, dominują tu strumienie i rzeki przecinające swoimi dolinami rozległe tereny puszczańkie. Ukształtowanie terenu związane jest z działaniem lądolodu skandynawskiego, szczególnie ze zlodowaceniem bałyckim i okresem pomiędzy jego fazami poznańską i pomorską. Jest to strefa przejściowa pomiędzy obszarem glin zwałowych na północy a zwartym obszarem sandrów położonych na południu. Króluje tu sosna zwyczajna (ekotyp mazurski, zwany też piskim lub krutyńskim) na siedliskach borów świeżych i mieszanych. Pomiędzy jeziorami zaś spotykamy nieliczne dąbrowy z dębem szypułowym, lasy mieszane oraz olesy ze starymi pomnikowymi okazami drzew. Dominacja utworów fluwioglacjalnych, z najmłodszymi osadami holoceńskimi, wytworzyła liczne torfowiska, natomiast na południu rzeźbę terenu urozmaicają również piaski wydmowe.



Różnorodność form geomorfologicznych i związana z tym mozaikowatość gleb i siedlisk, obfitość wód i terenów podmokłych, rozległe i dobrze zachowane kompleksy leśne, średnio intensywna, a nawet ekstensywna działalność rolnicza i stosunkowo wysoki stopień naturalności wielu biotopów, sprawił, że LKP Lasy Mazurskie charakteryzuje się wielkim bogactwem świata roślin i zwierząt. Bardzo długa jest lista występujących tu roślin chronionych, wiele z nich to piękne rośliny, prawdziwe klejnoty naszych lasów i łąk. Podobnie jak świat roślin bardzo bogata jest fauna LKP Lasy Mazurskie. Południowe lasy Puszczy Piskiej zamieszkuje kilka rodzin wilków. Po latach nieobecności obserwowane są na tym terenie rysie.      


Na terenie LKP funkcjonuje jeden z większych parków krajobrazowych. Mazurski Park Krajobrazowy został powołany w 1977 r. w celu zabezpieczenia i ochrony wybitnych wartości środowiska przyrodniczego Pojezierza Mazurskiego. Walory parku stanowi rzeźba powierzchni ziemi, bogactwo i piękno świata roślin i zwierząt, a ponadto wyróżnia się on wielką atrakcyjnością dla rekreacji i turystyki. Obejmuje obszar 53 655 ha. Sieć wodna wraz z licznymi jeziorami i rzeką Krutynią jest najbardziej charakterystycznym elementem krajobrazu, przyciągającym rzesze turystów.


Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Młody bielik uratowany

Młody bielik uratowany

Młodego bielika na ziemi znalazł grzybiarz. Na szczęście dla ptaka działania informacyjne przynoszą efekty. Częste powtarzanie o istnieniu ośrodków rehabilitacji dzikich zwierząt spowodowało, ze pan zadzwonił bezpośrednio do ośrodka w Dąbrówce Wielkiej, specjalizującego się w rehabilitacji ptaków drapieżnych. Ze względu na odległość o pomoc zostali poproszeni mrągowscy leśnicy, którzy udali się na miejsce. Zastali wychudzonego młodego bielika siedzącego na ziemi. Miał jeszcze na tyle sił, że syczał na zbliżających się ludzi, lecz na więcej nie było go stać. Został spokojnie zapakowany do klatki transportowej i natychmiast zawieziony do Pana  Pawła Bednarczyka, opiekuna Ośrodka w Dąbrówce Wielkiej. Jak stwierdził Pan Paweł bielik musiał chorować od dłuższego czasu, ponieważ ptaki w tym wieku ważą około 4 kilogramów, natomiast ten ważył zaledwie połowę oczekiwanej wagi.

Bieliki (Haliaeetus albicilla) są to największe ptaki szponiaste Polski. Nazwę swą zawdzięczają rozjaśniającej się z wiekiem głowie i ogonowi, po czym można rozróżnić osobniki dorosłe od młodych. Ich przynależność do orłów jest dyskusyjna, ponieważ dolna część ich nóg, tak zwane skoki, w przeciwieństwie do orłów z rodzaju Aquila są nieopierzone. Jest to przystosowanie do częstego chwytania ofiar prosto z wody. W związku z tym ta grupa ptaków nazywana jest orłanami (poprawność nazwy dyskusyjna dla ornitologów jako rusycyzm, bielik po rosyjsku to orłan biełochwost, dosł. orzeł białoogonowy) lub orłami morskimi tak jak w całej Europie Zachodniej ((niem. – Seeadler, ang. – sea-eagle). Żeby było ciekawiej bielik w polskiej tradycji był wymieniany również jako: birkut, orzeł białogłow, orzeł białogon, orzeł bosy, ostrzyż łomignat.

Na terenie Nadleśnictwa Mrągowo znajduje się aż 10 stref ochronnych wyznaczonych wokół gniazd tych dostojnych ptaków, a być może w wyniku obecnej współpracy Nadleśnictwa z Komitetem Ochrony Orłów  zostaną odkryte kolejne.

Nasz król przestworzy został przekazany w odpowiednie ręce. Życzymy mu szybkiego powrotu do zdrowia oraz udanego powrotu do natury. Dziękujemy za zaangażowanie w akcję przede wszystkim Panu Grzybiarzowi Bogdanowi S., który nie pozostał obojętny, oraz Panom z Nadleśnictwa Mrągowo: Grzegorzowi Bąkowi, Grzegorzowi Chibowskiemu,  Marcinowi Dzieża, Tadeuszowi Nosek oraz Piotrowi Kulasowi za sprawne przeprowadzenie akcji.